به گزارش انرژی ها، هزینه‌های این سفر که به طور مستقیم از جیب سهام عدالت و کارکنان زحمت‌کش نفت پرداخت شده، به یکی از چالش‌های جدی در افکار عمومی تبدیل شده است.

بر اساس گزارش‌ها، هزینه اقامت برای هر یک از ۵۲ مهمانی که در این سفر بورسی به عربستان شرکت داشته‌اند، به طور میانگین به ۲۰۰ میلیون تومان می‌رسد. به عبارت دیگر، باشگاه استقلال به واسطه مالک ثروتمند خود، هلدینگ خلیج فارس، برای این سفر بیش از ۱۰ میلیارد تومان هزینه کرده است. این در حالی است که کارکنان صنایع نفت در مناطق جنوبی کشور همچنان با مشکلات معیشتی و حقوق معوقه دست و پنجه نرم می‌کنند.

جالب اینجاست که بخشی از سهام هلدینگ خلیج فارس متعلق به سهام عدالت و صندوق بازنشستگی کارکنان نفت است. این سهامداران که بسیاری از آن‌ها از طبقات کم‌درآمد جامعه به شمار می‌روند، به جای آنکه از منافع این سرمایه‌ها بهره‌مند شوند، شاهد برباد رفتن میلیاردی منابع هستند که می‌توانست به بهبود شرایط اقتصادی آن‌ها کمک کند.

نکته قابل تأمل اینجاست که آیا می‌توان این هزینه‌های میلیاردی را صرف بهبود فوتبال در رده‌های پایه، ارتقا بازیکنان و مربیان باکیفیت کرد؟ به طور کلی، آیا وقت آن نرسیده که مدیران ورزشی کشور به جای سفرهای تفریحی و ولخرجی‌های بی‌حساب، به فکر حمایت از جوانان و ورزشکاران مستعد این میهن باشند؟

این وضعیت، نه تنها نشان‌دهنده سهل‌انگاری در مدیریت منابع مالی است، بلکه به نوعی تصویر واضحی از نابرابری اجتماعی در جامعه ماست. در حالی که کارگران سخت‌کوش در عسلویه و ماهشهر با چالش‌های جدی دست و پنجه نرم می‌کنند، مدیران فوتبال به راحتی و بدون فکر به عواقب هزینه‌های هنگفت، به سفرهای بی‌مورد می‌روند.

در نهایت، این پرسش باقی می‌ماند که آیا سرمایه‌های این کشور تنها برای خوش‌گذرانی عده‌ای محدود هزینه خواهد شد، یا روزی می‌توان به توسعه واقعی ورزش و رفاه برای تمامی اقشار جامعه امیدوار بود؟