به گزارش انرژی ها به نقل از نفت ما: این توصیه روشن و صریح روزنامه جمهوری اسلامی در هفته گذشته بارها و بارها از سوی افراد و صاحب نظران مختلف به دولت بیان شده است. این که ده‌ها هزار میلیارد تومان تحت عنوان بودجه فرهنگی و مذهبی به دستگاه‌هایی داده می‌شود که در گذشته با هدایای مردم و بدون هیچ اجباری فعالیت می‌کردند، تا به حال از سوی افراد مختلف بیان شده است.

برخی از این نهادها مثل حوزه‌های علمیه با بودجه گرفتن، در واقع روش سنتی حوزه‌های تشیع را تغییر داده‌اند و حتی عده‌ای از بزرگان این حوزه‌ها تذکر داده‌اند که با این کار، استقلال حوزه را که افتخاری تاریخی برای این نهاد مذهبی بود، خدشه‌دار کرده‌اند. در کنار این حوزه‌ها اما نهادها و مراکز کوچک و بزرگی هم شکل گرفته‌اند که هر یک مسئولیت یا وظیفه‌ای خاص را برای خود تعریف کرده‌اند و در قوانین بودجه سالیانه مقرری برایشان تعریف شده است.

تعدد این مراکز به اندازه‌ای شده که بعد از اعتراض‌هایی که در این سال‌ها شده است حالا حتی رئیس جمهور هم به صراحت از نحوه بودجه ریزی تاکید کرده و گفت: تا دلت بخواهد موسسات و بنیادهایی داریم که هیچ بروندادی ندارند و پول به اینها می‌دهیم. خب چرا باید به اینها پول بدهیم در حالی که معیشت مردم را نمی‌توانیم تامین کنیم. در حالی که در تأمین معیشت مردم با مشکل روبه‌رو هستیم، منابع مالی صرف امور دیگری می‌شود.

حالا بدون این که قضاوت و تفکیکی در مورد نهادهای مختلف داشته باشیم، بد نیست مروری بر بودجه پیشنهادی دولت درباره موسسات و نهادهای مختلف در سال ۱۴۰۴ داشته باشیم:

سازمان صداو سیما ۳۵ هزار میلیارد تومان
مرکز خدمات حوزه علمیه ۱۴ هزار میلیارد تومان
شورای عالی حوزه‌های علمیه ۷ هزار میلیارد تومان
سازمان تبلیغات اسلامی ۵ هزار میلیارد تومان
جامعه المصطفی ۱.۷۵ هزار میلیارد تومان
سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ۱.۷ هزار میلیارد تومان
شورای سیاست‌گذاری حوزه علمیه زنان ۱.۵ هزار میلیارد تومان
حوزه هنری انقلاب سالامی ۱.۱ هزار میلیارد تومان
دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی ۹۵۰ میلراد تومان
موسسه آموزشی امام خمینی ۴۵۰ میلیارد تومان
شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی ۳۱۲ میلیارد تومان
ستاد احیای امر به معروف ۲۴۴ میلیارد تومان
آستان امام خمینی ۲۱۰ میلیارد تومان
فرهنگستان زبان و ادب فارسی ۲۰۰ میلیارد تومان
فرهنگستان هنر ۱۱۶ میلیارد تومان
بنیاد سعدی ۱۰۰ میلیارد تومان.

این‌ها البته بودجه‌های رسمی است اما ناگفته پیداست که مبالغی هم از بخش‌های مختلف نفت و پتروشیمی تحت عناوین مختلف برای کمک به نهادهایی این چنینی دریافت می‌شود که مبلغ کمی نیست. علاوه بر آن هزینه‌هایی مثل باشگاه داری (مثل هزینه کرد برای باشگاه استقلال توسط هلدینگ خلیج فارس!) هم از جمله این بودجه‌هایی است که به جای اینکه صرف توسعه، رفاه و معیشت مردم به عنوان مهمترین و حیاتی‌ترین موضوع این روزها شود، صرف بخش‌های غیرضروری و گاه اضافه می‌شود.

حالا در روزگاری که این بودجه‌ها و هزینه‌ها می‌شود، وضعیت کشور را از زبان رئیس جمهور (در آخرین مصاحبه تلویزیونی) بخوانید: وضعیت ما در آب و برق و پول و گاز و همه این‌ها در لبه سقوط است!

حالا رقم بودجه‌های بالا را (که فقط بخشی از بودجه‌ها و هزینه‌های خاص است) جمع بزنید. مبلغ ۷۰ هزار میلیارد تومان معادل هفتصد میلیون دلار در سال فقط صرف این مراکز می‌شود. با این مبلغ چه کارهایی می‌توان برای رفع ناترازی‌ها یا رفع بدبختی‌های اقشار مختلف مردم کرد؟

اول این که این مبلغ به معنای این است که بابت همین مراکز محدود مبلغی حدود یک میلیون تومان از جیب هر ایرانی برداشته می‌شود. با این مبلغ می‌توان:
در عرض یک یا دو سال یک نیروگاه خورشیدی ۳۰۰۰ مگاواتی ساخت. (نیروگاه اتمی بوشهر هنوز این مقدار برق تولید نمی‌کند!)
در عرض یک سال حداقل ۲۰۰۰ مدرسه تازه و مجهز ساخت. در عرض کمتر از ده سال می‌توان کل سیستم آموزش و پرورش کشور را کوبید و از نو ساخت!

در عرض هر سال ۲ پتروشیمی بزرگ ساخت. همچنین در ظرف ۱۰ سال می‌توان یک پتروپالایشگاه بزرگ ساخت! (چیزی که برای بسیاری از دولت‌ها به آرزو می‌ماند)

به این فهرست می‌توان موارد بیشتری هم افزود، اما به نظر می‌رسد همین اندازه کافی باشد. آنچه مهم است این است که آیا وقت بازنگری در این بودجه‌بندی نرسیده است؟ و آیا نباید در بودجه سال ۱۴۰۵ این بودجه‌های غیرضروری را حذف کرد و به فکر آب، برق و گاز و معیشتی بود که به وضعیت سقوط رسیده است؟!