«ناگفته‌هایی از ماجرای یکصد ساله نفت» و «چرا برتراند راسل اوقاتش از دست مصدق تلخ بود؟» از دیگر مقالات این کتاب با محوريت نفت است. راسل فیلسوف انگلیسی در دو جا از کتاب خاطراتش، به ایران اشاره می‌کند. یکی زمانی که ناصرالدین شاه به انگلستان می‌رود و دیگری اشاره راسل به تلاش مصدق برای ملی کردن صنعت نفت ایران است. این دو مورد دستاویزی است تا موحد در مقاله خود به نگرش کلی انگلیسی‌ها درباره ماجرای ملی شدن نفت ایران بپردازد.

دو مقاله پایانی این کتاب «غبارانگیزی‌های تازه در روایت کودتای ۲۸ مرداد» و «از پشت پرده مذاکرات نفت» مسائل صنعت نفت ایران را مورد بررسی قرار داده است.

محمدعلی موحد (زادهٔ ۱۳۰۲، تبریز) عرفان‌پژوه، تاریخ‌نگار و حقوق‌دان، و عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی است که تحصیل را در مدارس تدین و اتحاد نو تبریز آغاز کرد و در سال ۱۳۱۹، پس از اخذ دیپلم متوسطه در رشتهٔ ادبی، به تهران آمد. اما به‌واسطهٔ فوت پدر (در سال ۱۳۱۷) به تبریز بازگشت و سرپرستی خانواده را برعهده گرفت و به مدت ده سال در تبریز و تهران اقامت گزید.

وی در طول زندگی خویش همواره مشغول تحقیق، تألیف و ترجمه بوده و آثار شاخصی در حوزه فرهنگ از خود به یادگار گذاشته‌است که بی‌شک مهم‌ترین آن‌ها تحقیق در متون عرفانی، به‌ویژه چاپ انتقادی مقالات شمس تبریزی است. کتاب ارج‌نامهٔ محمدعلی موحد به نام با قافلهٔ شوق، دربرگیرندهٔ مجموعه‌ مقالاتی از دوستان، همکاران و شاگردان وی دربارهٔ زندگی و آثار موحد، در دانشگاه تبریز توسط محمد طاهری خسروشاهی، از محققان حوزهٔ ادبیات فارسی در آذربایجان، تدوین و منتشر شده‌است. موحد از جمله عرفان پژوهانی است که مدفون بودن شمس تبریزی در خوی را به دلیل وجود مقبره‌ای با یک مناره در خارج از شهر خوی که از آغاز سدهٔ پانزدهم میلادی به «منارهٔ شمس تبریزی» معروف بوده، معتبر می‌داند.