مسعود پزشکیان، رئیس جمهور، این روزها حرفهای جالبی می‌زند! از کنار این‌ حرف که خطاب به مردم گفته اگر ما نبودیم شما چکار میکردید بگذریم، چون خیلی قابلیت نقد هم ندارد! اما این حرف آقای پزشکیان جالب است: “با ۱۰ درصد صرفه‌جویی در هزینه‌ها می‌توان معیشت و زندگی و مسکن مردم را سامان داد، این رقم معادل سالانه بین ۱۶ تا ۱۸ میلیارد دلار است.” 

حرف درستی است! اما موضوع این است که این رقم صرفه‌جویی از کجا قرار است حاصل شود؟! مثل موضوع بنزین قرار است با متهم کردن مردم به پرمصرف بودن به خاطر ارزانی بنزین، از بار مسئولیت واردات و تولید خودروهای کم مصرف یا توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی، خودمان را خلاص کنیم؟ یا مثل موضوع گاز، به خاطر تک محصولی کردن سبد مصرف انرژی و‌ متکی کردن آن به گاز، مسئولیت خودمان را فراموش کنیم؟! 

 اگر قرار است حرف درست رییس‌جمهور درباره ۱۰ درصد صرفه‌جویی عملی شود، دولت باید به سرچشمه‌ها برگردد. همین روزها دولت مشغول تهیه لایحه بودجه سال آینده است. با حذف یا کم‌کردن بودجه نهادهای بی‌خاصیت و بدون خروجی که همگان آنها را می‌شناسیم، شاید بیش از ۱۰ درصد هم صرفه‌جویی شود. شاید این صرفه‌جویی، اعتماد مردم را برگرداند و مسیر را برای صرفه‌جویی‌های دیگر از جمله در حوزه انرژی هموار کند. این گوی و این هم میدان!