به گزارش میز نفت، هفته گذشته بود که موسی احمدی برای دومین سال متوالی، ریاست کمیسیون انرژی را بر عهده گرفت؛ انتخابی که با واکنش های منفی و گسترده افکار عمومی مواجه شد.

موسی احمدی دانش آموخته رشته فقه و الهیات است که سوابق کاری اش مربوط به دادگستری و قضاوت در حوزه املاک و زمین است. انتخاب شیخ موسی، در شرایطی صورت گرفت که کشور درگیر بحران و ناترازی شدید انرژی است و قطعا، او گزینه مناسبی برای ریاست این کمیسیون نبود.

با وجود واکنش های منفی، تعدادی از مدیران صنعت پتروشیمی گوی تملق را از هم ربودند و با پیام های تبریک به موسی احمدی، در باب او افسانه سرودند.

به عنوان نمونه، سیاوش میرحاجی مدیرعامل پتروشیمی پارس در پیام تبریکش، بدون آنکه اندکی احترام برای شعور مخاطب قائل باشد، شیخ موسی را به مدیریت داهیانه اش در حوزه انرژی توصیف کرده است.

و یا علیرضا مهدوی، مدیرعامل پتروشیمی بوشهر در پیام تبریکش برای رئیس کمیسیون انرژی، از تخصص شیخ موسی گفته است؛ حال اینکه هنوز کسی نمی داند احمدی چه تخصصی در حوزه انرژی دارد!

حسین رفیق دوست، مدیرعامل پتروشیمی فن آوران هم که نخواسته از قافله تملق جا بماند، برای شیخ موسی پیام تبریکی صادر کرده که در آن، نوشته ریاست کمیسیون انرژی توسط او نتیجه سال ها تخصص و تجربه است. ضمن اینکه موسی احمدی را دارای نگاه راهبردی به حوزه انرژی دانسته است.

رحمان منصوریان، سرپرست شرکت پتروشیمی هنگام که علاقه زیادی برای صدور حکم مدیریتش دارد، برای شیخ موسی پیام تبریک فرستاده با این مضمون که انتخاب او، خبر مسرت بخشی بوده است.

منصوریان به تنهایی مرزهای چاپلوسی را جابجا کرده، جایی که نوشته است: «بی‌تردید این انتصاب، که نشان از اعتماد و اذعان به شایستگی‌ها، سوابق درخشان، و تدابیر خردمندانه جناب‌عالی دارد، نویدبخش فصل تازه‌ای از تعالی و تحول در حوزه انرژی کشور خواهد بود.»

به نظر می رسد مدیران صنعت پتروشیمی وارد فاز جدیدی برای تضمین عمر مدیریتی خود شده اند و برای ماندن بر مسند، حاضر شده اند به چنین وضعیت تاسف واری دچار شوند و برای رئیس کمیسیون انرژی، اینگونه خود را به خاک بیاندازند و خود را صنعتگر بدانند.