مجموع این پروژه‌ها بیش از ۳.۷ میلیارد دلار بودجه دریافت کرده بودند و از جمله آن‌ها می‌توان به طرحی در پالایشگاه اگزون موبیل در تگزاس اشاره کرد که هدفش استفاده از هیدروژن به جای گاز طبیعی برای کاهش آلایندگی‌ها بود.

این اقدام که در بازه زمانی بین انتخابات نوامبر ۲۰۲۴ و تحلیف دولت جدید انجام شده، نشان‌دهنده تغییر رویکرد اساسی در سیاست‌های انرژی آمریکا است؛ رویکردی که به وضوح بر اولویت‌های سوخت‌های فسیلی تأکید دارد و از حمایت پروژه‌های فناوری‌های پاک چشم‌پوشی می‌کند.

کارشناسان زیست‌محیطی و اقتصادی این تصمیم را گامی رو به عقب توصیف کرده‌اند و هشدار می‌دهند که این نوع سیاست‌گذاری‌ها نه تنها روند کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای را کند می‌کند، بلکه به توان رقابتی آمریکا در عرصه نوآوری‌های انرژی پاک آسیب خواهد زد.

این تحولات همچنین به رقابت جهانی در حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر و پاک رنگ تازه‌ای می‌بخشد، چرا که کشورهایی نظیر چین و اتحادیه اروپا به سرمایه‌گذاری‌های گسترده در این حوزه‌ها ادامه می‌دهند و به دنبال تقویت جایگاه خود در بازارهای آینده انرژی هستند.

برای ایران نیز این تغییر سیاست‌ها پیامی مهم دارد؛ کشوری که هم با مشکلات محیط‌زیستی دست و پنجه نرم می‌کند و هم به دنبال ارتقای فناوری‌های نوین است، باید با دقت تغییرات جهانی را رصد کرده و در جهت توسعه پایدار و کاهش وابستگی به نفت حرکت کند.

در نهایت، لغو حمایت از این پروژه‌ها یادآور این است که روند توسعه انرژی پاک، متأثر از سیاست‌های داخلی هر کشور است و بدون هماهنگی میان نهادهای تصمیم‌گیرنده و توجه به واقعیت‌های علمی و اقتصادی، دستیابی به اهداف زیست‌محیطی دشوار خواهد بود.