در طول این مدت تغییرات مدیریتی در جهت تحقق برنامه‌ها پدید، لیکن نابسامانی مدیریت تصمیم گیری در سهامداران عمده پترو فرهنگ و گسترش نفت و گاز پارسیان نه تنها پروژه پیشرفت قابل توجهی نداشته است و با صرف بیش از ۲۴۰ میلیون یورو از سرمایه‌های بازنشستگان وزارت دفاع و آموزش و پرورش کمتر از ۱۸ درصد پیشرفت را بخود دیده است.

در سال ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ با تلاش مدیران وقت و رایرنی و حمایت دولت شهید رییسی اقداماتی برای پروژه در خط اعتباری دوم انجام پذیرفت که سهامداران بویژه گسترش نفت و گاز پارسیان و سرمایه‌گذاری غدیر با شعار و هدف تعیین تکلیف سهامداری پترو فرهنگ و خروج آن از پروژه، انتخاب فاینانسور و عملیات اجرایی توسعه‌ای این مگاپروژه اقدام به تغییرمدیریت کردند.

همچنین بخوانید؛ چرا بزرگترین پتروپروژه کشور را باید کاغذی قلمداد کرد؟

حال پس از گذشت بیش از ۵ ماه از تغییر مدیریت این پروژه، دستاوردهای تغییر آن بجز «غیر فعال کردن کارگاه‌های فعال، تعدیل و بیکار کردن مهندسان و کارشناسان و کارکنان آن به بیش از ۵۰ درصد» چه بوده است؟

آیا تغییر مدیریت پروژه تا کنون توفیقی در جهت اهداف تغییر مدیریت چون تعیین تکلیف سهامداری پترو فرهنگ، خط اعتباری دوم دولت، جذب فاینانسور و شفافیت مدیریت و هرینه منابع سهامداران و…داشته است؟

مگاپروژه‌ای که افق برنامه‌های آن تولید ۳.۵ میلیون تن و اشتغال بیش از ۱۰ هزار نفر به عنوان بزرگترین پتروپالایشگاه منطقه قرار بود فعالیت نماید و بیش از ۲۴۰ میلیون یورو سرمایه بازنشستگان در صدد از بین رفتن و هدر رفت می‌باشد.

هیچ مسئولی پاسخگوی خسارت سنگین هدر رفت سرمایه و معطلی مگاپروژه کیان نمی‌باشد. ؟

چه کسانی در وزارت دفاع، آموزش و پرورش، شرکت سرمایه‌گذاری غدیر، شرکت پارسیان و صندوق بازنشستگی وزارت دفاع می‌باشند؟

آیا این تغییر مدیریت دستاوردی هم برای پروژه و کارکنان آن داشته است؟

چطور می‌شود که پروژه پیشرفتی نداشته لیکن همچنان هزینه‌های بالای اجاره دفتر مرکزی تهران و حقوق بالای هیت مدیره و مدیران بر سرمایه بازنشستگان تحمیل می‌شود؟

انتظار است دولت چهاردهم و وزاری دفاع و آموزش و پرورش در جهت احقاق و حفظ و سرمایه بازنشستگان اقدامی عملی داشته باشند
مشکلات و موانع فراروی مگاپروژه در رفع ناترازی مدیریتی و ارز تخصیصی و… گامهای گامهای موثری بردارد