«سمیه رفیعی» سخنگوی کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سؤالی درباره آخرین وضعیت پتروشیمی میانکاله گفت: اطلاع دقیقی در حال حاضر ندارم، اما مهمترین مسئله ما این بود که پتروشیمی میانکاله باید بر مبنای آمایش سرزمین شکل می‌گرفت. باید پیش از اینکه سرمایه‌گذار به آنجا برود و سرمایه‌گذاری یا هر اقدام دیگری را انجام دهد، دستگاه‌های ذیربط مثل محیط زیست و منابع طبیعی تمام خصوصیات مربوط به آن منطقه را به ایشان اعلام می‌کردند.

رفیعی خاطرنشان کرد: ما در دهه ۸۰ مصوبه‌ای در هیئت وزیران داشتیم که یک سری از بارگذاری‌ها در حوزه صنایع مختلف در نوار سبز شمال کشور ممنوع است. علی‌رغم این ممنوعیت، سرمایه‌گذار اقدام به چنین کاری کرده بود که این وظیفه دستگاه‌های ذی‌ربط بوده که توجیه کنند که آنجا چه وضعیتی دارد. الان هم خدا را شکر به دستور آقای رئیس جمهور متوقف شده است.

درخواست برای اجرای قانون و بازپس‌گیری فوری

سخنگوی کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس تأکید کرد: نکته‌ای که وجود دارد، این است که سرمایه‌گذار از زمانی که زمین را گرفته، نتوانسته است کار خود را جلو ببرد. در قانون داریم که در ازای تخصیص زمین برای هر کاربری تا مدتی محدود و معین، کسی که درخواست زمین کرده است باید کارش را انجام بدهد، در غیر این صورت مطابق قانون باید پس گرفته شود. الان کار باید به نحوی پیش رود که زمین تخصیص پیدا کرده -که شاید بتوان گفت ۱۰ برابر بیشتر از نیاز این پتروشیمی با این حجم تولید است- بنابراین باید زودتر بازپس گرفته شود. این فعلاً درخواست ما از دولت است.

رفیعی در واکنش به این گفته که بعضی از طرح‌ها مانند احداث برخی از سدها یا باغات پیوست محیط زیستی ندارند و علی‌رغم تذکر سازمان محیط زیست انجام می‌شوند و نمونه آن نیز کشت سیب، یونجه و چغندر در اطراف دریاچه ارومیه است گفت: نکته‌ای که روی زمین مانده بحث الگوی کشت است. همه درباره الگوی کشت حرف می‌زنند، قانون بالادستی دارد و معمولاً بودجه برای آن گذاشته می‌شود، اما ما در عمل نمی‌بینیم آن‌طور که باید و شاید و آنگونه که هدف قانونی آن است، محقق شود. لذا می‌بینید که مثلاً گسترش باغات مختلف، فارغ از اینکه آیا اینکه مورد نیاز مصرف داخلی یا بازار صادراتی ما است یا خیر گسترش پیدا می‌کند.

وی ادامه داد: علاوه بر این، سال به سال بعضی از محصولات ما کم و زیاد می‌شوند. مثلاً یک سال کشور را با مشکل گوجه فرنگی و یک سال با مشکل سیب زمینی مواجه می‌کنند. اینها همگی به خاطرعدم اجرای الگوی کشت است. برای کشوری مثل ایران که در کمربند خشک زمین واقع شده است یکی از ضروریت‌ها باید در اولویتی هرچه بالاتر پیگیری شود، پیاده‌سازی واقعی و حقیقی الگوی کشت است.