این درحالی است که بزرگترین سکوی دریایی‌پارس جنوبی؛ سکوی اقامتی (SPQ1) در طرح فاز ۱ بعنوان سکوی مادر ناحیه ۱ جهت استقرار حدود ۱۰۰ نفر سال‌ها پیش به بهره‌برداری رسیده است .

از سویی، پس از توسعه فازهای جدیدتر درمنطقه کنگان و به عنوان ایجاد پایگاه اقامتی برای نفرات آنها، بارج مسکونی ( SeaPad )با ظرفیت استقرار حدود ۲۵۰ نفردر ۵ سال گذشته بصورت ترک تشریفات از شرکت مروارید پارسیان – قرارگاه اجاره گردیده است .

حدود سه سال پیش نیز طرح ساخت و استقرار ۱۷۰ دستگاه ماژول اقامتی (کانتینر ۱۲ متری

با تجهیزات ضد انفجار) به مبلغ حدود ۵۰۰ میلیارد تومان با وزارت دفاع قرارداد بسته شده است.

قرار بر این بود که با استقرار این ماژول‌ها در ۳۵ سکوی غیرمسکونی، بارج مسکونی استواری نیز ترخیص گردد .

حالا مشاهده می‌گردد که نه تنها این اهداف به فراموشی سپرده شده است ، از طرفی درخواست اجاره وراهبرى یک فروند بارج مسکونى خود بالابر یایه‌دار با ارایه خدمات هتلدارى به مدت سه سال اما ظاهرا مستعمل به مبلغ حدود ۵۵ میلیون یورو بصورت ترک تشریفات از شرکت “ف-ص” در دستور کار قرار گرفته است!ماجرا چیست؟