واژه یادتون میاد در دولت (تدبیر و امید) گل واژه گفتمان سیاسی اصحاب رسانه بود، لیکن الان وقت آن شده که دوباره بازخوانی این واژه از گفتمانهای سیاسی انتخاباتی آن‌هاییکه حضور و توفیقشان در انتخابات را عاملی برای اجرای یک اقدام بزرگ اقتصادی می‌دانستند و مباحث کلیدی چون عبارتی از «خلق فرصتی دیگر برای ایران» و وعده‌هایی رنگی چون «ملت ایران را با وعده‌های خیریه و اعانه تحقیر نمیکنم» و رنگینتر انکه”در برابر تورم، فقر و تبعیض وایستادن، بالارفتن ارزش پول ملی و اعتبار پاسپورت ایران در دنیا، ایستادن در برابر رفع فلتیرینگ، آزادسازی خودروها، بازگشت عزت به ایران، عدالت در برخورداری از بهداشت و درمان و آموزش و پرورش، نبودن اهل شوک درمانی، بجای اعانه حق ملت را از ثروت مملکت به ملت دادند، برچیدن عوامل ناتوانی کشور در تحریم، تبعیض، فساد و تحقیر جوانان و اجرای دقیق قانون و…ده‌ها شعارهای انتخاباتی و بیان اینکه

چرا اوضاع اقتصادی کشور باید اینگونه باشد”و ایران برخوردار از همه منابع زیر زمینی (نفتی و معدنی) چرا گوشت و مرغ و نیازهای اساسی جامعه باید با این قیمت بالا بدست مردم برسد؟

چرا سفره‌های مردم بویژه اقشار آسیب‌پذیر جامعه و دهکهای پایین هر روز کوچکتر و در حال جمع شدن باشد؟

چرا اینترنت در محدویت و فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی در جامعه رواج دارد؟

و ده‌ها شعار رنگی دیگر که رئیس جمهور محترم منتخب دوره چهاردهم در میدان رقابت انتخاباتی با صدایی بلند در بوق و کرنا بود؟

حال که شرایط برای اجرای همه اون شعارها برای شعارگویان انتخاباتی مهیا شد و مسندنشین اقتصادی شدند!
ببینیم چه کردند؟

کدامیک از شعارهای انتخاباتی اجرایی شد؟

این در صورتی است که الان همشون دسته جمعی همشان رئیس هستند و فقط مصاحبه می‌کنند و کاری را نمی‌توانند پیش ببرند.

حاصل اون همه وعده و وعیدهای رنگی انتخاباتی اونا شده تورم بالای ۵۰ درصد و افزایش قیمت خرید کالاهای اساسی و خدمات بعضا بالغ بر ۴۰ درصد و…
دیگه توان تهیه منزل استیجاری برای مستاجران نیست.

وام‌هایی که رئیس جمهور و وزیر اقتصاد از آن وام خرد بدون ضامن و کم درد سر یاد می‌کردند را مدیران عامل بانک‌ها به بهانه حباب تورم و نقدینگی حاضر به پرداخت نیستند همچنان بهانه‌های اعتبارسنجی و پیشینه گردش و تراکنش بانکی و اگر خدای ناکرده چک برگشتی داشته باشی که حکم حیات و زندگی‌ات در نظام بانکی ساقط می‌شود.
البته همه اینا برای مردم عادی هست و اونهاییکه با توصیه و سفارش و نامه و…اعتبارات همتی می‌گیرند و قصد پس دادن ندارند را هرگز این فرایندها را نمی‌بیند.

اینها را گفتم شاید یادآوری برای دولتمندان دولت وفاق باشد چون همین گفتمانهای «یادت میاد و بگم و بگم» نخ نمای دولت‌های قبلی شده بود و حربه‌ای برای تقابل سیاسی و جناحی و تسویه حسابها و یادتون میاد که…

مدیران و دولتمندان، جار و جنجالهای خطی و سیاسی و حزبی برای خودتان، هر چی میخواهید بگید و بکنید و لیکن این مردم نیاز به خدمت دارند و شعارهای را هنگامی رنگی می‌دانند که به آن عمل شده باشد و تحقق پیدا کند.

آقای رئیس جمهور، معاونین محترم، وزرای گرامی

در ابتدای مسیر چهارساله حرکتی که فقط ۶ ماه آن گذشته این گفتمان «یادتون میاد» را گفتیم تا در مسیر حرکت گم نشود.

بعدا نگید وقت نشد و نمی‌گذاشتند و تحریم بین المللی و جریان‌های مقابل سیاسی و مجلس جلوی پا ما بود و قوه قضائیه اعمال قانون می‌کرد و صدها اماها و اگرها و…

در این ۶ ماه که خیلی تفاوتی پیدا نکرد انشالله در آینده روزنه‌های امید را افزون کنید.
حال بماند که از واژه «وفاق» فقط انتصابات جریانی جریان‌های سیاسی همسو آنهم با انتخاب ضعیف‌ترین مدیران روغنی بر سر ملت مالیدید و فقط میدانی شد برای لابی‌های سیاسی و واسطه‌گری‌های نمایندگان مجلس برای گماردن دور و بری‌های خود و تغییر چهره یک شبه از اصولگرایی به اصلاح طلبی
حالا بماند…
در مقابل دوستان و همگرایان سیاسی دولت چهاردهم که در صف عزلت سیاسی حاشیه‌نشین بودند و در این دولت هم از حاشیه هم کنار‌تر رفتن و بجای اون دلالان سیاسی که رنگ می‌بازند در هر دولتی و جریان حاکمی…جاهای خوب را برای نشستن انتخاب می‌کنند و الحمدالله حرفشان بخر هم دارد، کرسی دار مدیریت کشور می‌شوند نتیجه آن می‌شود که اوضاع نابسامان اقتصادی و معیشت مردم هر روز رنج‌آور‌تر از گذشته می‌شود

اینا را یادتون باشه آقای رئیس جمهور «یادتون میاد» …
علی برکت الله